Simone Moreno (unha brasileira residente en Estocolmo) e os Lourinhos racharon onte con todo na sala Global de Copenhague. Samba, funk, rock, e festa, moita festa. Temas propios e versións de clásicos. Quen dicía que os Svensson non poden sambar? Poden, ho. Alô, torcida do Flamengo - aquele abraço!
3 kommentarer:
que era, o samba da pata de pau??
o dia que un svensson mova o cu como un de ibirapitanga, falamos, cara.
Mengo a porrada vai comer! Botafogo no meu coraçao!
Pois os lourinhos aínda lle daban un xeito, tocando, que o cú non o movían. Digo Flamengo pola canción do Gilberto, non por outra cousa, seu Sapão.
No me digas que ahora te viene la fiebre braz. No me digas que hay una cancion que dice eso de aquele abraço, no lo puedo de creer. Y por favor, Gilberto no hay mas que uno y si chiama Joao. O outro e o gil. Como santicastro, como vos, gil!
ai, viches o das rodas? yo lo publicito portodoslaos
Send en kommentar